metody leczenia

osteopatia

Ceniona w zachodniej Europie i Stanach Zjednoczonych gałąź medycyny oparta na diagnostyce i leczeniu manualnym z ponad 130-letnią tradycją. Celem zabiegów osteopatycznych jest usunięcie dysfunkcji w obrębie m.in. mięśni i powięzi oraz przywrócenie tym strukturom ich naturalnej ruchomości i elastyczności. Dzięki zabiegom osteopatycznym wspomagane są naturalne zdolności organizmu do samoleczenia.

Techniki energii mięśniowej

Ukierunkowane na usunięcie dysfunkcji w obrębie tkanek miękkich poprzez wykorzystanie wysiłku fizycznego pacjenta. Świetnie sprawdzają się m.in. w przypadku ograniczenia ruchu wynikającego ze wzmożonego napięcia mięśni.

mięśniowo-powięziowe rozluźnianie

Powięź, to otaczająca ciało podskórna błona, zbudowana z tkanki włóknistej. Powięź tworzy w ludzkim organizmie rozległą, nieprzerwaną „siatkę”, która otacza mięśnie, oddziela je od siebie, tworzy torebki stawów i organów.

Powięź jako całość odpowiada za przenoszenie napięć w organizmie i dlatego dysfunkcje w jej obrębie mogą powodować zaburzenie krążenia płynów, ucisk na elementy nerwowe, utrudnioną pracę mięśni i tym samym ból. Wyszukując i odpowiednio oddziałując na restrykcje w obrębie powięzi, terapeuta może przywrócić przesuwalność powięzi i usunąć objawy.

aktywne rozluźnianie

Szczególnie skuteczna po długotrwałych unieruchomieniach i w przypadku urazów sportowych. Usuwa restrykcje ruchowe w obrębie tkanek miękkich, np. pomiędzy sąsiadującymi mięśniami, uwalniając zrosty i poprawiając elastyczność.

pozycyjne rozluźnianie

Metoda wykorzystująca taką pozycję stawu, w której jest on maksymalnie rozluźniony. Pozycja ta jest utrzymywana przez kilkadziesiąt sekund i powoduje znaczną poprawę zakresu ruchu, rozluźnienie okolicznych tkanek i zmniejszenie objawów bólowych.

terapia punktów spustowych

Punkty spustowe to bolesne pod wpływem ucisku i powodujące ból promieniujący wrażliwe miejsca w obrębie napiętych tkanek. Poprzez ucisk, pozycyjne rozluźnianie i głęboki masaż terapeuta może usunąć te punkty i dzięki temu zmniejszyć napięcie i wiążące się z tym dolegliwości.

kinesiology taping

Bardzo rozpowszechniona m.in. w sporcie metoda, wykorzystująca plastry o elastyczności i grubości bardzo zbliżonej do ludzkiej skóry. Odpowiednio naklejone plastry zwiększają przestrzeń między skórą właściwą a tkanką podskórną, dzięki czemu poprawiają przepływ krwi i limfy oraz zmniejszają dolegliwości bólowe oddziałując na receptory podskórne, a tym samym przyspieszają regenerację. W zależności od sposobu naklejenia plastry mogą pomagać w usuwaniu obrzęków, regulować napięcie mięśni i powięzi lub poprawiać stabilność stawu. Działając przez 24h na dobę doskonale wspomagają leczenie.

Terapia manualna wg Kaltenborn-Evjenth

Stosowana w leczeniu zaburzeń stawów kręgosłupa i kończyn metoda diagnostyczna i lecznicza. Ma zastosowanie wszędzie tam, gdzie pojawia się schorzenie narządu ruchu o naturze ortopedycznej. Głównymi narzędziami tej metody są mobilizacje stawów, masaże poprzeczny i funkcyjny oraz trening stabilizacyjny.

Masaż głęboki

Służy przywróceniu prawidłowego napięcia głębokich warstw mięśni i tkanki łącznej. Szczególnie skuteczny w przypadku przewlekłych napięć i bólu, np. w obrębie barku lub kręgosłupa lędźwiowego. Częściowo podobny do masażu klasycznego, ale wykorzystujący wolny ruch i głębszy nacisk. Masaż głęboki skoncentrowany jest na miejscach bolesnych i o wzmożonym napięciu, co czyni go doskonałym uzupełnieniem terapii.